7 Απριλίου 2014











θυμάμαι μια ευθεία στο μέτωπο σου 
που την έλεγες ρυτίδα.
θυμάμαι μια ευθεία στο φουστάνι σου 
που την έλεγες τσαλάκα.
θυμάμαι μια ευθεία μέσα στην παλάμη σου 
που την έλεγες μοίρα ή πεπρωμένο ή κάτι τέτοιο.
θυμάμαι μια ευθεία στο δεξί σου πόδι
που την έλεγες ουλή από παιδικό τραύμα.
θυμάμαι μια ευθεία στον δρόμο σου
που την έλεγες ζωή.

αγάπησα τις ευθείες σου.

μια προς μια.
όσο και αν εσύ τις μισούσες.

σε πήρα από το χέρι για να σου δείξω 
ότι ο κόσμος είναι όμορφος και γεμάτος σημεία.
το σημείο αναφοράς, το σημείο βρασμού, 
το σημείο τήξης, το σημείο μηδέν, το σημείο g.
μικρές ολοστρόγγυλες τελείες που κατακλύζουν το σύμπαν.

δεν ξέρω γιατί,

αλλά πήρες το χέρι σου μέσα από το χέρι μου.
και τότε μόνο κατάλαβα
ότι οι ευθείες σου και τα σημεία μου ισούνται με ένα μόνο πράγμα,
τελεία και παύλα.