το τέλος της παράκαμψης
κοίταξε πόσα αυτοκίνητα επιστρέφουν κι έρχονται
καθώς αφήνουμε τα σύρματα πίσω μας
οι μάρκες τους εκτοπίζουν τις λέξεις μας
στέκομαι στο έδαφος
μα δε με θέλεις
χωρίς εσένα, θα είμαι πιο μπροστά από σένα
δεν έχω τίποτα να σου δώσω
κι είναι τόσο δύσκολο να σου εξηγήσω
περισσότερο από κάθε άλλη φορά
γιατί μου αρέσουν τα εργοστάσια
κάθε φορά που κοιτάζω εσένα
ένα ταξίδι από τα γόνατα ως τα δάχτυλα
η αντανάκλαση της σύγχυσης
οι μέρες και τα ισόμετρα πέταλα
η ανακάλυψη του οίκτου
σαν αεροπλάνο πετά και μας εγκαταλείπει
[η χαρά ποτέ]
κι αν δεν ήταν τόσο ωραία εδώ
θα μπορούσα να έρθω μαζί σου
μα έχω βαρεθεί να σου ζητώ συγγνώμη
κι είναι βέβαιο πως δε μπορώ ν' αλλάξω
γιατί ο κόσμος είναι μια χούφτα από εκατομμύρια μόρια
κι η κατανόηση δείχνει ν' αργοπεθαίνει
λεπτό με το λεπτό
αστέρι μ' αστέρι
δορυφόρο με δορυφόρο
δώσ' μου τα χέρια σου
κράτησε μακριά τα ψέματα
χάρισέ τα σ' αυτούς που μπορούν να σε πιστέψουν
θέλεις ν' ακούσεις τόσα πολλά
κι εγώ θέλω να κλάψω
να κοιτάξω το χώμα σαν τη μόνη αλήθεια
σε σκέφτομαι
μέσα από σένα είδα εμένα
τη στρογγυλή άκρη της Γης
την απέραντη ακινησία που επεκτείνει την απόσταση
κι εξαλείφει το φως

Κ.Βήτα

θα χωρέσω στην τσέπη σου

αόρατος, θα κάνω ό,τι θέλεις, 

θα μικρύνω και θα εξαφανιστώ

θα τρυπώσω στο ρυθμό και κοπώ.

υπάρχει ένα άδειο σημείο στην καρδιά μου

όπου τα χόρτα αρχίζουν και φυτρώνουν

και τώρα θα σε ελευθερώσω.

ξεδιπλωνόμαστε αργά

σαν τους ανθούς του λωτού.

γιατί το μόνο που θέλω είναι το φεγγάρι στα χέρια μου

μόνο για να δω και αν,

μόνο για να δω τι είναι.

θα μικρύνουμε και θα είμαστε ήσυχοι σαν ποντίκια

ενώ λείπει η γάτα, θα κάνουμε ό,τι θέλουμε.

βάλε το άνθος του λωτού στο δωμάτιό μου.

χορεύω μέσα σε ένα λάκκο

το σκοτάδι είναι από κάτω.

δε μπορώ να διώξω τη συνήθειά σου

μόνο για να τροφοδοτήσω το μυαλό σου που φουσκώνει γοργά.

άκου την καρδιά σου.

lotus flower

το πράσινο πλαστικό ποτιστήρι της

για το ψεύτικο κινέζικο φυτό της

στην ψεύτικη πλαστική γη

που αγόρασε από έναν λαστιχένιο άνθρωπο

σε μια πόλη γεμάτη πλαστικές μεθόδους

για ν' αυτοκαταστραφεί

ζει μ' έναν τσακισμένο άντρα

ένα ραγισμένο άντρα από πολυστυρένιο

που καταρρέει και καίγεται μόνο

φαίνεται αληθινή

έχει τη γεύση αληθινής

η ψεύτικη πλαστική μου αγάπη

αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να αισθάνομαι

ότι θα μπορούσα να πεταχτώ μέσα απ' το ταβάνι

αν απλούστατα γυρίσω και φύγω

αν μπορούσα νά 'μαι όπως με ήθελες

αν μπορούσα νά 'μαι αυτός που ήθελες όλη την ώρα

    fake plastic trees 

κάτι κρατάει την καρδιά μου

κρατάει την ψυχή μου χώρια από τις αισθήσεις μου,

κάτι μπήκε στην ζωή μου

κόβοντας δρόμο μέσα από τα όνειρα μου σαν μαχαίρι,

με ανασηκώνει και με ρίχνει

με κάνει να χαμογελάσω και με κάνει να κατσουφιάζω.

σε έναν κόσμο σε πόλεμο

κάποτε έζησα σε μια εποχή ειρήνης

χωρίς κανένα πρόβλημα.

αλλά μετά ήρθες εσύ στο δρόμο μου

και ένα συναίσθημα που ξέρω τράβηξε την καρδιά μου,

με έκανε να θέλω να μείνω

όλες τις νύχτες μου και όλες τις ημέρες μου.

ναι πρέπει να σου πω τώρα πως

κάτι με πήρε από το χέρι

σέρνει την ψυχή μου σε μια όμορφη γη.

κάτι έχει εισβάλει στη νύχτα μου

χρωματίζοντας τον ύπνο μου με ένα χρώμα τόσο φωτεινό

αλλάζοντας το γκρι και αλλάζοντας το μπλε

σε κόκκινο για έμενα και σε κόκκινο για εσένα.

πρέπει να ξέρω αν αυτό είναι το αληθινό

πρέπει να ξέρω τι κάνει την καρδιά μου να τραγουδάει.

ένα χαμόγελο και χάνομαι για μια ζωή,

κάθε λεπτό που ξόδεψα με σένα είναι η κατάλληλη στιγμή 

κάθε ώρα, κάθε ημέρα.

με αγγίζεις και το μυαλό μου παρασύρεται.

σε έναν κόσμο σε πόλεμο

κάποτε έζησα σε μια εποχή ειρήνης

χωρίς κανένα πρόβλημα.

αλλά μετά ήρθες εσύ στο δρόμο μου

για όλες τις νύχτες μου και όλες τις ημέρες μου.

τη βρήκα σε μια νύχτα φωτιάς και θορύβου.

δυνατές καμπάνες ηχούσαν σ' έναν άγριο ουρανό.

ήξερα από εκείνη τη στιγμή πως

θα την αγαπάω μέχρι τη μέρα που θα πέθαινα.

και έδιωξα χίλια δάκρυα.

κυρία των παθών,

για κάποια παρακάλεσα, κάποια δόθηκαν δανεικά, κάποια κλάπηκαν,

κάποια φυλλάχθηκαν για το μέλλον.

σε μία ατέλειωτη νύχτα, στολισμένη με ασημένια αστέρια

οι καμπάνες από το εκκλησάκι ήχησαν.

 

μ' αγαπάς; 

μ' αγαπάς όπως σ' αγαπάω;

 

δόθηκε σαν δώρο σε μένα, για να βάλω τα πράγματα σε μία τάξη.

και έβαλα όλα τα κατορθώματά μου δίπλα της,

και πάλι φάνηκα τόσο ξεπερασμένος και μικρός.

βρήκα το Θεό και όλους τους δαίμονες του μέσα της.

στο κρεβάτι μου έφερε μια χιονοθύελλα,

ένας ψεύτικος ήλιος έλαμψε πάνω από το κεφάλι της.

ήταν τόσο γεμάτη με φως,

όμως στην σκιά της φάνηκαν δόντια και τρίχωμα και οργή.

οι στίχοι της αγάπης μας μπλέχτηκαν απεγνωσμένα.

και οι καμπάνες από το εκκλησάκι ήχησαν.

 

μ' αγαπάς; 

μ' αγαπάς όπως σ' αγαπάω;

 

είχε καρδιά γεμάτη από αγάπη και αφοσίωση.

είχε μυαλό γεμάτο τυραννία και τρόμο.

λοιπόν, προσπαθώ, στ' αλήθεια προσπαθώ,

αλλά αποτυγχάνω.

γι' αυτό έλα να με βρεις, αγαπημένη μου.

είμαι κάτω στο έδαφος, στον πάτο.

έρχεται, για να εμποδίσει τον ήλιο.

το αίμα τρέχει ανάμεσα στα πόδια της.

το φεγγάρι στον ουρανό είναι χαλασμένο και συνθλιμμένο.

και οι καμπάνες από το εκκλησάκι ηχούν.

μ' αγαπάς; 

μ' αγαπάς όπως σ' αγαπάω;

 

τα πάντα φτάνουν σε ένα τέλος.

ήξερα πριν την γνωρίσω ότι θα την έχανα.

ορκίζομαι, έκανα προσπάθεια να είμαι καλός μαζί της.

τρελά βραχιόλια στους καρπούς και στους αστραγάλους της ηχούν.

 

μ' αγαπάς; 

μ' αγαπάς όπως σ' αγαπάω;

nick cave

το σώμα μου, το χέρι μου,

ο ουρανός μου, η γη μου,

ο φύλακας άγγελος μου είναι δικός μου.

 

εσύ λες

τα όνειρά μου, το κεφάλι μου,

το σεξ μου, το κρεβάτι μου,

και είναι και η μπύρα με το λεμόνι.

 

και μετά λέω

ίσως θα μπορούσαμε να το χωρίσουμε στα δύο,

ίσως τα ζώα μου να μπορούν να ζήσουν στο ζωολογικό κήπο σου.

 

εσύ λες

το μίσος μου, το κατσούφιασμα μου,

το βασίλειο μου, το στέμμα μου,

το παλάτι μου και η αυλή είναι δική μου.

 

εσύ λες

τα φώτα μου, η παράσταση μου,

τα χρόνια για να ωριμάσω,

ο χρόνος που περνάω είναι μια χαρά.

 

αλλά μετά λέω

ίσως θα μπορούσαμε να το χωρίσουμε στα δύο,

ίσως τα ζώα μου να μπορούν να ζήσουν στο ζωολογικό κήπο σου.

 

αλλά εσύ λες

το παλτό μου, το καπέλο μου,

τα κόκαλα μου, το λίπος μου,

και το φερμουάρ μου είναι κλειστό από μένα.

 

λες

το δέρμα μου, το αίμα μου,

ο διάβολος μου, ο θεός μου,

η ελευθερία μου είναι ότι βλέπεις.

 

και ακόμη λέω

ίσως θα μπορούσαμε να το χωρίσουμε στα δύο,

ίσως τα ζώα μου να μπορούν να ζήσουν στο ζωολογικό κήπο σου.

ίσως είμαι ερωτευμένος μαζί σου.

 

η αρχή μου, το τέλος μου.

είναι σαν ατομική βόμβα.