27 Ιανουαρίου 2014



















σε αυτούς που μας κάνουν να χαμογελάμε 
μόνο και μόνο με την μικρή εισβολή τους 
στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
που γνωρίζουμε το μικρό σημάδι ανάμεσα στα μαλλιά τους.
που θυμόμαστε πως πίνουνε τον καφέ τους 
το πρωί όταν ξυπνάνε δίπλα μας.
που κοροϊδεύουμε τις χαζές γκριμάτσες που παίρνουν όταν θυμώνουν.
που στα μάτια τους χαθήκαμε έστω για μια στιγμή 
τόσο μεγάλη σαν να σταμάτησε ο χρόνος.
που στα χείλη τους γευτήκαμε την ζεστασιά 
που δημιουργήθηκε μέσα μας.
που στα χέρια τους νιώσαμε σαν χαμένα παιδιά 
που γύρισαν σπίτι τους.
που ξέρουμε ότι δώσαμε και ότι πήραμε 
ένα κομμάτι από το είναι μας.
που αισθανθήκαμε τι σημαίνει
χαρά,
επιθυμία,
πόθος,
απογοήτευση,
πόνος.
που όσο κι αν μας πόνεσαν 
ακόμα μας κάνουν να έχουμε αυτό το ηλίθιο χαμόγελο, ξέρεις, αυτό που έχεις κι εσύ τώρα χαραγμένο στο πρόσωπο σου.


σε σένα λοιπόν.








































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου