τι να συμβαίνει πίσω απο τα βλέφαρα σου;

γουργούρισες κι έψαξες με το νυσταγμένο σου χέρι το πρόσωπο μου. αφέθηκα σε εκείνο το μαγικό, ανεπαίσθητο άγγιγμα. 

ήσυχη κι  ανήμπορη, ολότελα αφιερωμένη σ’ εσένα. 

με πλησίασες ξέροντας πάντα την ακριβή θέση των χειλιών μου. 

σε φίλησα και είδα, πίσω απ’τα σφαλιστά σου βλέφαρα, να βλέπεις τον εαυτό μου καλύτερο, ομορφότερο , δυνατότερο. 

με φίλησες και με μάτια κλειστά είδες να  βλέπω τη μορφή σου με αγάπη.

και τότε, η αγάπη ολόκληρη φτερούγισε ανάμεσα μας, τρεμούλιασε στο πάγωμα του χρόνου κι έγινε έρωτας ξανά και πάλι.