μικρή μου αθήνα

είσαι η πόλη που μου μοιάζει.

πως να αγαπήσουμε το ατελές 
όταν ακούμε μέσα από τα πράγματα
πως μας καλεί το τέλειο;




πως μπορούμε να ακολουθήσουμε 
στην πτώση ή στην αποτυχία των πραγμάτων
το ίχνος εκείνου που ούτε πέφτει, ούτε αποτυγχάνει; 




ίσως πρέπει να μάθουμε ότι το ατελές
είναι μια άλλη μορφή τελειότητας:
η μορφή που παίρνει η τελειότητα 
για να μπορέσει να αγαπηθεί.