πλάσμα,το [plázma]: κάθε έμψυχο δημιούργημα της φύσης
φλας, το [flás]: φως δείκη κατεύθυνσης
φλάσμα, το [flázma]: το πλάσμα που ζει μέσα μας και μας δείχνει την πορεία
Φλάσμα είναι....
να πεις "δεν στρέχει" και να άρχισεις πάλι από την αρχή
το γάλα που άρμεγε και μου έδινε ο παππούς μου
το γάλα που άρμεγε και μου έδινε ο παππούς μου
το μόνο δάκρυ της μάνας μου που πότισε θλίψη την καρδιά μου
Φλάσμα είναι...
ο ζεστός αέρας και τα τριζόνια μέσα στην καλοκαιρινή νύχτα
τότε που μπήκα στην θάλασσα και γύρω πέφταν αστραπές
όταν ο πρώτος φίλος έφυγε
ο ήλιος που βγαίνει από τα πυκνά σύννεφα το απόγευμα δείχοντας μας τον δρόμο
το ουράνιο τόξο - χωρίς τον θησαυρό στο τέλος του
τα μάτια των ζώων μέσα από τα μάτια των παιδιών
ο τόπος που άφησα και αυτός που ψάχνω
Φλάσμα είναι...
το μισό φεγγάρι - αυτό που αδειάζει -
γιατί έχεις την ελπίδα πως ξανά θα γεμίσει
η ελπίδα που μου έδωσες
το λιβάδι της φαντασίας
η μέρα που συγχώρεσα τον εαυτό μου
το ξημέρωμα πάνω στους γαλάζιους λόφους
η στιγμή που ένιωσα το "για πάντα"
όταν η καρδιά μου είναι άδεια και ακούς την θάλασσα μέσα της
Φλάσμα είναι...
η πρώτη φορά που ένιωσα την αγάπη και το παραδέχτηκα
το χέρι μου μέσα στην ζεστή παλάμη του πατέρα μου
η μέρα που έκλαψα για όσα έχασα
η προσευχή
το ζεστό κέικ σοκολάτας
το τσούγκρισμα των ποτηριών μέχρι να πεις το "γειά μας"
οι λέξεις που δεν ειπώθηκαν
οι αδερφές μου ντυμένες στα άσπρα
η ανάμνηση του γέλιου
η λησμονιά του πόνου
τα φρεσκοπλυμένα σεντόνια
το μικρό σύμπαν που συγκρούεται στο κεφάλι μου
Φλάσμα είναι...
να μαθαίνω να δέχομαι την αγάπη
να μένω παιδί
να περπατάω στον δρόμο χαζεύοντας τα μπαλκόνια
να μπορώ να μην σκέφτομαι τίποτα 3 λεπτά την ημέρα
να θέλω ακόμα να γίνω ακροβάτις
να φτιάχνω έναν καλύτερο κόσμο
να μπορώ σε κάθε πρόβλημα να λέω "φτου! ξελευθερία για όλους!"
να μιλάω στην σιωπή
να με καταλαβαίνεις
Φλάσμα είναι...
εσύ κι εγώ να αιωρούμαστε στο σύμπαν κυνηγόντας τα αστέρια
μέχρι να σβήσουν
για πάντα...
