νεκρόπολης

βρέθηκα σε μια πόλη
που οι κάτοικοι έπαψαν να γελούν.
στάθηκα ψηλά, κάπου στα ανατολικά
και την κοιτούσα δίχως να μιλώ.
αυτή την σιωπή τούτη δεν άντεξε
και την άκουσα να παραπονιέται
πως τάχα μόνη ένιωθε.
έκλεισα τα μάτια μου για μια στιγμή μόνο,
μόνο για μια στιγμή,
σε μια ύστατη προσπάθεια
να κρατήσω αυτή τη στιγμή μέσα μου.
μα, σαν τα άνοιξα πάλι
η φωνή της σώπασε
λες κι αυτή η στιγμή ήταν ενός λεπτού σιγή,
εις μνήμη της αθωότητας της.
κι από τότε άλλαξε το όνομα της,
έγινε γκρι και έβγαλε κεραίες τηλεοράσεων και δορυφόρων
για να μπορούν οι κάτοικοι της να επικοινωνούν.
τι ειρωνεία!
δεν γνώριζαν πως ονομαζόταν νεκρόπολης.